woensdag 30 april 2014

zondag 27 april 2014

538 KONINGSDAG FESTIVAL BREDA

De eerste Koningsdag ooit! Dat moet natuurlijk goed gevierd worden! Mijn vriendinnen en ik hebben besloten om naar 538 Koningsdag Breda te gaan. Sinds een paar jaar is op het museumplein in Amsterdam het 538 feest afgeschaft. Tijd voor een nieuwe traditie dus, en toen is er gekozen voor Breda. Super fijn voor ons natuurlijk, aangezien ik en mijn vriendinnen hier vandaan komen. De kaartverkoop is echt ontzettend snel gegaan. Binnen 2 dagen zijn 40.000 tickets uitgekocht, en dat kwam natuurlijk door de reële prijs, 10,- euro per kaartje. Hele fijne prijs! Nu de dag zelf, om 11 ging het terrein open. Binnenkomen was erg gemakkelijk. Het liep allemaal vlot door bij de controle's. Eenmaal binnen was het allemaal erg overzichtelijk. Overal stonden groten borden met drinken en eten, waardoor het goed te vinden was door alle drukte. Helaas viel de drukte niet mee, tegen een uur of 3 was het erg druk op het chasseveld en kon je toch wel merken dat het eigenlijk niet groot genoeg was voor 40.000 man. Hierdoor was het ook enorm druk bij alle drink en eettentjes, tuurlijk dat hoort erbij als je naar een festival gaat, maar soms moest je gewoon 3 kwartier in de rij staan om iets te kunnen halen, en tegen het einde van de het feest waren sommige drankjes ook op. Ik denk dat hier ook mee rekening moest gehouden worden, aangezien er zoveel mensen komen, moet je genoeg van alle drankjes hebben. Daarentegen was het een erg leuk feest, met een goede line-up, denk hierbij aan Roel van Velzen, Sunnery James & Ryan Marciano, Armin van Buuren, Olivier Heldens, Nielson, Martin Garrix en ga nog maar even door. Ik vond het zeker de moeite waard om hier 12 uur te hebben gestaan en een paar blaren te hebben opgelopen.





zaterdag 19 april 2014

JUSTIN TIMBERLAKE - 20/20 EXPERIENCE TOUR

Gisteren was het dan eindelijk zo ver!!! Na 6 maanden gewacht te hebben, konden Danielle - beste vriendin - en ik eindelijk naar het Gelredome toe om JUSTIN TIMBERLAKE te zien! De 20/20 Experience Tour bleek een hele classy show te zijn zoals ik al van een aantal concerten heb vernomen. Dus ik was natuurlijk erg benieuwd. Toen wij aankwamen bij het Gelredome was het allemaal goed geregeld. Wij zijn met de auto op een speciale parkeerplaats gaan staan, aangezien die gratis was en je maar 10 minutjes moest lopen naar het Gelredome. Eenmaal daar leken de rijen heel lang te duren, maar ze liepen vlot door en binnen no time waren wij binnen met TE veel mensen om ons heen. Tja, wat verwacht je anders met zo'n top artiest?! Wat ik wat vond tegen vallen waren de prijzen van de muntjes, die waren toch best wel hoog. En zeker als je een klein glaasje cola nam. Maar de muntjes zelf waren helemaal in stijl van JT zelf en wel heel leuk om te zien. Natuurlijk zijn Danielle en ik zulke hardcore fans ;-), dat we een aandenken moesten kopen! AbHijsurd duur natuurlijk, maar goed aan de merchandise kun je goed verdienen! Eindelijk was het dan 20.30 en de show begon. Justin had zijn podium niet heel ver laten uitlopen. Maar ergens midden in de show ging een gedeelte wel naar voren toe, en hij had dan een klein podium midden in de VIP ruimte waar hij een paar nummers zong. Wat zo mooi aan zijn show was dat het niet te veel poes pas had. Hij had 5 dansers, en hij zelf dan, hij had een groot scherm achter hem hangen, in stijl van de 20/20 Experience natuurlijk, waar soort van videoclips op kwamen of hij werd uitvergroot tijdens het zingen, voor de rest had hij een lichtshow en een podium dat niet overdreven groot of spectaculair was als bij sommige mensen. En dat was ook prima.Vanwege de lichten was het eigenlijk al spectaculair genoeg. Het jammere alleen aan het Gelredome is dat de akoestiek niet heel goed is. Dat komt omdat het een voetbalstadion is en het galmt daardoor heel erg daar binnen. Maar ik heb me er uiteindelijk niet aan gestoord. Het enige wat ik kan zeggen, wat een ongelofelijk vet concert. Het is een van de beste concerten, nee correctie, het beste concert dat ik ooit heb gezien. En eigenlijk moet je het gewoon meemaken om te begrijpen waar ik het over heb.



donderdag 10 april 2014

MIJN LEVENSVERHAAL

Amerika. Het land van de vrijheid noemen ze het. Wat is er nou zo fascinerend aan? Dit was mijn vraag ook op de middelbare school. Tuurlijk je zag je films zoals, High School Musical, Grease of Hairspray, daar leek het helemaal fantastisch om in Amerika te wonen. Maar op het nieuws hoorde je toch hele andere verhalen. Maar waarom was ik dan nog steeds zo geobsedeerd met Amerika? Deze vraag heeft heel lang rond gedwaald in mijn hoofd, echt héél lang. Halverwege mijn examenjaar kwam ik erachter om deze vraag te beantwoorden. Een jaar in Amerika wonen en naar school toe gaan. Ja, dat was het antwoord op de vraag. Het leek allemaal zoveel beter om daar naar school te gaan, en na een rottige periode op de middelbare school was het misschien ook wel een goed idee om een jaar weg te gaan. Toen alleen nog mijn ouders overhalen, want het is best een grote beslissing die ik zo even, een twee drie alleen had genomen en daar kwam nog eens bij dat het toch best wel duur was. Mijn vader was meteen overtuigd, hij vond het ‘t beste idee wat ik ooit heb gehad volgens mij. Hij zei: ‘Het zal je veel goed doen, je zult veel nieuwe ervaringen hebben en zoveel nieuwe dingen leren, dat je in een jaar volwassen en zelfstandig bent.’ Mijn moeder daarentegen was er niet zo blij mee, als het aan haar lag, zou ik nooit daar heen gaan. Misschien als ik volwassen was en het zelf kon betalen. Maar goed, ik bleef pushen en zeuren en uiteindelijk gaf ook zij toe. En toen was het zeker. Ik ga een jaar naar Amerika. Deze zin is het beste wat mij tot nu toe is overkomen. Mijn jaar Amerika heeft mij heel veel geleerd, zoals mijn vader inderdaad al zei. En ik heb mensen ontmoet en ben bevriend met ze geraakt, waar ik in Nederland nooit naar omgekeken zou hebben. Ik heb mezelf daar helemaal bloot moeten geven. Dat was toch wel schrikken, aangezien ik iemand ben die alles lekker voor zichzelf houdt. En dan ineens moet je nieuwe vrienden maken, en met mensen praten die je nog nooit van je leven hebt gezien, in een land waar je nog nooit bent geweest en een taal die je niet vloeiend spreekt. Dat was eng, heel erg eng. Maar ik heb het gedaan en ben over mijn angst heen gekomen. En dat helpt mij op dit moment nog steeds. Mensen vragen mij: ‘Heb je spijt dat je een jaar naar Amerika bent geweest?’. Mijn antwoord blijft nee. Nee, ik heb geen spijt, als sommige dingen anders hadden gekund, ja dan had ik daar voor gekozen, maar ik zou nooit mijn ervaring kwijt willen. Het heeft mij veel goeds gebracht en ben als een nieuw meisje terug gekomen. En daar ben ik mijn jaar Amerika nog steeds heel erg dankbaar voor.